تأثیر پروتکل ترکیبی تمرین درمانی و ماساژ بر میزان درد و عملکرد جسمانی مردان مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری

مقدمه: کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک، یکی از بیماریهای شایع در سطح جامعه می باشد. علاوه بر درد که یکی از مشکلات عمده این عارضه می باشد، مشکلاتی از قبیل کاهش و نقص عملکرد فیزیکی بدن در طی فعالیتهای روزمره نیز گریبان گیر آنها خواهد شد. هدف:تعیین تأثیر پروتکل ترکیبی تمرین­درمانی و ماساژ بر عملکرد جسمانی و میزان درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری روش: مطالعه حاضر از نوع شبه تجربی دوگروهی بوده که در هر گروه 15 مرد مبتلا به کمردرد مزمن شرکت داشتند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تحت پروتکل ترکیبی تمرین­درمانی و ماساژ قرار گرفتند. گروه کنترل نیز در این مدت هیچگونه فعالیت خاصی نداشتند. وضعیت عملکرد جسمانی آزمودنیها با اندازه گیری زمان انجام پنج آزمون که با فعالیتهای روزمره بیماران شبیه سازی شده بود تعیین شد. برای ارزیابی میزان درد بیماران نیز از مقیاس بصری درد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمونهای تی مستقل و ویلکاکسون استفاده گردید. یافته ها: میانگین سن 98/4±61/41 سال، وزن 3/11±55/78 کیلوگرم، قد 98/5 ±81/175 سانتیمتر و نمایۀ تودۀ بدنی 97/2±36/25 کیلوگرم بر مترمربع بود. گروه تجربی بعد از اجرای تمرین از لحاظ عملکرد جسمانی (14/3±41/31 و 002/0p<) و کاهش درد (83/1±58/2 و 003/0p<) تفاوت معنی داری داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان از مزایای سودمند پروتکل­ ترکیبی تمرین­درمانی و ماساژ به منظور پیشگیری و بهبود وضعیت عملکرد جسمانی و کاهش درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری استفاده نمود.